Visiting Ausschwitz…

Babette Van der Horst  Travel   Visiting Ausschwitz…

Visiting Ausschwitz…

Wij zijn er 3 daagjes tussen uit geweest naar Krakow in Polen om Ausschwitz te gaan bezoeken.
We zijn met het vliegtuig naar Polen gegaan want ik vond 12 uur in de auto redelijk lang voor uiteindelijk maar 3 dagen in Krakow te zijn.
We sliepen in het “Double Tree Hilton hotel” een zalig hotel met welness en een mooie kamer !
Na aankomst zijn we nog eventjes naar de stad geweest om te lunchen en wat rond te wandelen. Veel winkels zijn er in de Stad zelf niet, hiervoor moet je naar het Krakowska shopping center wat 10 minuten wandelen van het stad centrum is.  Vervolgens zijn we op tijd terug gegaan naar het hotel voor ons op te warmen in de heerlijke spa van het hotel.
S’avonds zijn we lekker gaan dineren bij Fiorentina, we hebben hier super gegeten!!
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om al rond 8u. naar Ausschwitz te vertrekken. We hebben geen gids genomen maar op eigen houtje rondgelopen. Een gids is niet echt nodig daar er overal borden staan met zeer gedetailleerde uitleg.

Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk foto’s te maken , maar er waren veel plekken waar dit niet mocht en we stil moesten zijn uit respect voor de vele slachtoffers.
Ik ben er de hele dag niet goed van geweest omdat ik me er echt niet van bewust was , wat deze mensen allemaal hebben moeten doorstaan.

Er valt zoveel te vertellen over alles wat we gezien hebben dat dit niet allemaal in een blog kan verteld worden. Daarom probeer ik het zo goed mogelijk voor jullie samen te vatten;

We begonnen ons bezoek bij Auschwitz 1. Dit was in hoofdzaak een werkkamp. De gevangene waaronder voornamelijk joden, zigeuners en Russische krijgsgevangenen werden hierheen gebracht om dwangarbeid te verrichten.  Het hele kamp is omgebouwd tot een soort museum waarbij ze in de verschillende barakken(30 tal) telkens een ander thema tentoonstellen.
Dit gaat van de leefomstandigheden in het kamp tot de martelingen en straffen die ze kregen, het verzet, enzovoort.
Dit is zeer uitgebreid en om al de verschillende barakken en museums te bezoeken heb je toch minimaal 3u nodig.
Zoals eerder gezegd is een gids niet echt nodig. De gidsen vertellen eigenlijk gewoon wat overal te lezen is in de museums. Echter heb je wel iets meer tijd om alles te bekijken als je zonder gids gaat. Beide heeft dus voor en nadelen. Je komt het kamp binnen langs de bekende poort “Arbeit macht Frei”. Vervolgens staan er pijlen welke de route doorheen het kamp weergeven. Deze leiden je door al de barakken tot bij de gaskamers.
Zeker de barakken waar al het haar en persoonlijke spullen van de overledenen liggen is aangrijpend.
Hier mogen dan ook geen foto’s genomen worden uit respect. Ook barrak 11 is indrukwekkend. Dit was de gevangenis van Auschwitz hier werden mensen voor de kleinste misdaden berecht met zo goed als altijd de doodstraf als gevolg. Dit gebeurde door verhongering, verstikking (opgesloten in ruimte zonder verse lucht) of de kogel.
De muur waartegen ze moesten gaan staan is ook nog intact dit is wederom zeer aangrijpend. In deze barrak (nr11) hebben de Nazi’s ook voor de eerste keer getest om met “zyklon B” mensen te vergassen. Dit is het gas wat later gebruikt zou worden in de gaskamers.
Naast deze vele exhibities staat in Auschwitz 1 ook de enige overgebleven gaskamer en crematorium.
Deze is nog volledig in authentieke staat. Je komt binnen in de ruimte waar de mensen zich moesten “uitkleden” vervolgens stap je gelijk de gaskamer binnen. Je kan hier de luiken in het plafond nog goed zien waarlangs de Zyklon B naar binnen werd gegooid.
De volgende deur is die van de ovens waar de lijken verband werden. Dit was voor ons veruit het aangrijpendste wetende hoeveel mannen vrouwen en kinderen hier omgekomen zijn.
Na Auschwitz 1 gingen we verder door naar Auschwits – Birkenau (Auschwitz 2).
Dit was het in 1942 gebouwde kamp met als hoofddoel massavernietiging. Dit kamp is in oppervlakte zeker 4 keer zo groot als Auschwitz 1.
Echter ben je hier op maximaal 1u zeker rond. In tegenstelling tot Auschwitz 1 is dit kamp nog volledig in originele staat.
Het is moeilijk te omschrijven maar het is eigenlijk een grote open vlakte vol gebouwd met identieke barakken welke op duivenkoten lijken. De leefomstandigheden waren hier nog zwaarder. In totaal konden er een 130.000 tal mensen slapen in dit kamp.
zij die fysiek sterk genoeg waren kregen een bed en moesten dag in dag uit dwangarbeid verrichten tot ze erbij neervielen. zo goed als al de andere, vrouwen, kinderen en oudere werden rechtstreeks naar de gaskamer en crematoria gestuurd.
Zeker naar het einde van de oorlog kwamen er zoveel treinen aan dat er ook voor gezonde mensen geen plaats was in het kamp.
Zij zijn allemaal rechtstreeks naar de gaskamer gebracht.
Van Deze gaskamers en crematoria zijn enkel nog de ruïnes te zien.
De Nazi’s hebben deze tot ontploffing gebracht in een poging om het bewijs van de massamoord de vernietigingen.
Je kan aan de enorme afmeting van de ondergrondse bunkers waarin de gaskamers zich bevonden wel inbeelden wat voor horror zich hier afgespeeld heeft. Deze gaskamers hadden een capaciteit om 4760 mensen per dag te vermoorden en te verbranden.
Een bezoek aan Auschwitz kan je gelukkig met niets vergelijken. Het is belangrijk om dit stuk geschiedenis te kennen, te zien, en in leven te houden zodat de gruwel van weleer nooit vergeten wordt zodat ze zeker nooit herhaalt kan worden!! Het feit dat mensen elkaar dit aan hebben gedaan is niet te begrijpen.
XOXO Babette

AUSSCHWITZ CONCENTRATIEKAMP I

 

 

DE ENIGE INTACTE GASKAMER

BIRKENAU CONCENTRATIE KAMP II

BARAKKEN WAAR DE SLACHTOFFERS SLIEPEN
TOILETTEN VAN DE SLACHTOFFERS….
Babette Van der Horst

babettevdh@icloud.com

8 Reacties
  • Linda
    Beantwoord
    9 januari 2019

    Heel realistisch en met veel respect onder woorden gebracht Babette. Wij waren er zelf ook . Een bezoek dat we nooit. meer vergeten. Dat zou verplicht moeten opgenomen worden in alle programma’s voor middelbare scholieren. Omdat het nooi mag vergeten worden. Nog een tip: een mooie aanvulling is een bezoek aan de Dossinkazerne in Mechelen., een stad die een zeer belangrijke rol heeft gespeeld in dit verhaal.

  • 8 januari 2019

    Prachtige fotoreeks trouwens, echt mooi.

  • Kris
    Beantwoord
    7 januari 2019

    Dit staat ook nog op mijn to do lijstje. Maar ergens ben ik ook een beetje bang voor de zware impact dit kan hebben. Denk als je daar staat dat je geen woorden meer vindt om dat te omschrijven. Knap hoe je dit in je blog verwoord hebt.

  • 7 januari 2019

    Babette, echt mooi geschreven. Je voelt in je verhaal dat het je echt geraakt heeft en inderdaad : dit mag nooit vergeten worden. Xxxx

  • Maarten & Lino
    Beantwoord
    6 januari 2019

    Mooie blog Babette! Ondanks dat het een zwarte pagina is uit de geschiedenis, lezen we dat het eigenlijk wel een must-seen is.
    Xx

Laat een reactie achter:

Follow me on Instagram